چرا کاربران به استفاده از موتور جست وجو عادت کرده اند؟

به گزارش سئو بوی خیلی از کاربران عادت دارند به جای وارد کردن مستقیم آدرس یک وب سایت، آنرا در جویشگر جست وجو کنند و بنابراین است که با از کار افتادن جویشگر، دسترسی به سایت ها عملا دشوار می شود. اینجاست که جویشگرها نقش خویش را نشان داده است و برخورداری از موتور جست وجویی که بتواند به نیازهای کاربران پاسخ دهد، اهمیت پیدا می کند.
به گزارش سئو بوی به نقل از ایسنا، با گذشت بیشتر از ۱۰ سال از زمانی که پروژه ای با محتوای شبکه ملی اطلاعات مطرح شده، هنوز هم درباره این که این شبکه اصولا اهدافش چیست و هم اکنون چه میزان محقق شده، اختلاف نظر وجود دارد.
از طرفی درحالی که در ماه های گذشته وزارت ارتباطات برای اقناع شورای عالی فضای مجازی به تحقق شبکه ملی اطلاعات تلاش می کرد، قطع اینترنت به مدت چند روز، فرصتی بود که این ادعا را به چالش بکشد، چالشی که وزارت ارتباطات تصور می کند از آن سربلند بیرون آمده و در مقابل، شورا همچنان با انتقاد از شرایط کنونی معتقد می باشد جویشگر بومی اساسا از ملزومات شبکه ملی اطلاعات است که نیروی انسانی خوبی می خواهد و باید زیرساخت سخت افزاری و نرم افزاری آن محقق شود و بدون جویشگر هم نمی توان ادعای تحقق شبکه ملی را داشت.
با این وجود، در روزهایی که بنا به اقتضای شرایط، اینترنت جهانی قطع شده بود، سایت های داخلی به فعالیت ادامه دادند و بااینکه خیلی از کسب وکارها این دسترسی را کافی ندانستند و اعلام نمودند بدون اینترنت متحمل خسارات زیادی شدند، اما مسئولان وزارت ارتباطات که قبل از این چندین بار به تحقق ۸۰ درصدی شبکه ملی اطلاعات اشاره کرده بودند، باز هم این مساله را مطرح کرده و از آن دفاع کردند.
کما اینکه محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، درباب این که آیا اینترنت ملی پاسخگوی نیاز کشور هست، اظهار داشت: نیازهای پایه ای مورد نیاز کسب وکارهای کشور طبق سند تبیین الزامات شبکه ملی اطلاعات پیشرفت کرده و در گذشته گزارش داده بودیم که ۸۰ درصد از این سند اجرایی شده است. قطع اینترنت در سراسر کشور به دستور شورای امنیت کشور فرصتی بود که ادعاهای وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در زمینه سند تبیین الزامات شبکه ملی اطلاعات ثابت شود و مشخص شد که با استفاده از شبکه ملی اطلاعات خدمات پایه وجود دارد.
از طرفی امیر ناظمی -رییس سازمان فناری اطلاعات کشور- با بیان این که اگر پروژه جویشگر بومی به بخش خصوصی واگذار می شد و رقابت به وجود آمده بود، بجای کمک های مستمر مالی، احیانا با نتایج بهتری روبه رو بودیم، اظهار نمود: تصمیم گیری برای ادامه این راه توسط نهادهایی است که قسمتی از این ماجرا هستند و باید هرچه سریع تر تصمیم بگیرند. ما بعنوان سازمان فناوری اطلاعات دوست داریم که این حوزه بوسیله خودش رشد پیدا کند، نه بوسیله محدودسازی، مداخله مستقیم و یا انتخاب برخی از بازیگران و حذف بازیگران دیگر. اگر این خاصیت ها را نداشته باشد، برای ما اولویت حساب می شود که به آن وارد شویم.
معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات همین طور درباره سپردن مسئولیت توسعه خدمات شبکه ملی به وزارت ارتباطات اظهار داشت: در حوزه زیرساخت حالا نتیجه و تجربه ملموس وجود دارد که نشان میدهد در حال فعالیت است، تجربه ای که البته در اتفاق ناخوشایند قطعی اینترنت به دست آمد. از طرفی دستور جدیدی به ما ابلاغ گردیده که برنامه ریزی توسعه شبکه ملی اطلاعات در لایه خدمات را هم ارائه دهیم. شاید یکی از دلایلی که این مساله بر عهده ما گذاشته شده، این است که کسانی که متولی لایه خدمات و محتوا بودند، نتوانستند به نحو متناسب این کار را انجام دهند.
نقش حمایتی وزارت ارتباطات از موتورهای جست وجو
این درحالی است که ابوالحسن فیروزآبادی -رییس مرکز ملی فضای مجازی- درباره تکلیف وضعیت موتورهای جست وجو به وزارت ارتباطات با وجود ناکارآمدی جویشگرهایی مانند پارسی جو اظهار نمود: این وظیفه آنها نیست، بلکه مسئولیت است و باید مسئولیت بپذیرند. آنها گفته بودند از پروژه های تحقیقاتی در موتور جست وجو حمایت می نماییم، اما این که این ابزار بتواند کلیت نیاز مردم را تامین کند، اتفاق نیفتاد و در حادثه اخیر شاهد بودیم مردم نمی توانستند آدرس داروخانه، بلیت پرواز، بانک و فرودگاه را پیدا کنند.
دبیر شورای عالی فضای مجازی افزود: به خصوص کسب وکارهای کوچک که مورد نیاز مردم بود، خیلی لطمه خوردند و این نشان داد که ما باید مرکزیتی در حوزه مسئولیت پذیری داشته باشیم و نیازهای اطلاعاتی مردم درباره خدماتی که در شبکه ملی وجود دارد، باید برطرف شود. البته این به معنای تصدی گری نیست و فارغ از جویشگرهایی مانند یوز و پارسی جو، حداقل وظیفه ای که در یک موتور جست وجو می بینیم این است که نیاز مردم را تامین کند.
فیروزآبادی قبل از این هم درباره ادعای ۸۰ درصدی تحقق شبکه ملی اطلاعات، با بیان این که اگر شبکه ملی اطلاعات این خدمات پایه را نداشته باشد، نمی توان به آن شبکه ملی اطلاعات گفت و در واقع صرفا شبکه ارتباطی است، اظهار کرده بود: وزارت ارتباطات ۸۰ درصد شبکه ارتباطی را پیاده سازی کرده است، نه شبکه ملی اطلاعات و بخش ملی بودن هم هنوز طبق سند الزامات شبکه ملی اطلاعات که به شفافی خدمات کاربردی پایه همچون موتور جست وجو، پیام رسان، خدمات ابری و ایمیل را اعلام نموده، پیاده سازی نشده است.
استفاده از سرویس ها به نقش جویشگر موکول می شود
در عین حال امیر خوراکیان – معاون فرهنگی، اجتماعی و امور محتوایی مرکز ملی فضای مجازی- در گفت و گو با ایسنا درباره نقش جویشگرهای بومی بیان کرد: جویشگر بومی سوژه خیلی مهمی است. هم اکنون کاربران عادت دارند برای دسترسی به خدمات و سایت ها بجای این که اسم سایت را مستقیم وارد کنند، آنرا ابتدا در یک جویشگر پیدا می کنند و سپس وارد سایت می شوند. در شرایط خاص قطعی اینترنت هم همین مشکل وجود داشت و به صورتی استفاده از همه سرویس هایی که فراهم بود، به نقش جویشگر موکول شده بود.
وی با بیان این که جویشگر بومی یک محل سرمایه گذاری داده های داخلی است، اظهار داشت: جویشگر بومی ظرفیتی برای نگه داری و صیانت از یک سرمایه ملی به نام داده های بومی است. در بعضی از کشورها داده های یک شرکت یا سرویس آنقدر باارزش است که بجای ملک و ساختمان بعنوان سند پشتیبان، ضمانت وام واقع می شود، در صورتیکه در کشور ما هنوز آن نگاه سرمایه ملی به داده ها وجود ندارد و توجه لازم در همه شئون به این مساله نمی گردد.
خوراکیان افزود: همین طور در قسمتی از سند شبکه ملی اطلاعات به سرویس های پایه پرداخته و تصریح شده که سرویس ها و خدمات پایه عمومی که یکی از آنها جویشگر بومی است، باید حتما توسط وزارت ارتباطات پیگیری و محقق شود. در نتیجه بر طبق مصوبه شورای عالی فضای مجازی وزارت ارتباطات موظف است خدمات پایه عمومی را تامین کند و در این تردیدی وجود ندارد و کسی هم حق ندارد درباره این جور مصوبات صریح و روشن، را تفسیر کند و یا با نظرات فنی و کارشناسی پیچیده، این مصوبات را تغییر دهد.
جویشگرها ضعیف عمل کردند
معاون فرهنگی، اجتماعی و امور محتوایی مرکز ملی فضای مجازی با اشاره به اینکه در ایام قطعی اینترنت، در سرچ محتوا با مشکلات و محدودیت های زیادی در جویشگرها روبه رو بودیم، اضافه کرد: جویشگرهای بومی همانطور که از قبل می دانستیم و گزارش کرده بودیم که شرایط مطلوبی ندارند، بسیار ضعیف عمل کردند، هم از نظر محتوا و هم زیرساختی که بتوانند پذیرای کاربران باشند. یعنی علاوه بر این که از نظر محتوایی مشکل داشتند، به سبب ظرفیتی که تامین نشده بود و عدم آمادگی، بر اثر کثرت بازگشت از کار افتادند.
خوراکیان با تاکید بر ضرورت ایجاد یک مدل نتیجه بخش توسط وزارتخانه، بیان کرد: ممکنست جویشگر در ابتدا اصلا درآمدی نداشته باشد و برای در دسترس بود مطالب، فقط برای آن هزینه شود، بدین سبب ما مجبور شویم آنرا به یک سری سرویس های دیگر پیوند بزنیم که از نظر مالی تامین کننده باشند. نگاه زیست بومی به فضای مجازی، نگاه جامع به خدمات و سرویس ها کمک می نماید که جویشگر فعال شود و بتواند محتوا را ارتقا دهد.
با این اوصاف ازطرفی برای تشویق به بازگشت کاربر به جویشگر، باید محتوایی در آن وجود داشته باشد، و در مقابل، با قرار گرفتن محتوا، کاربر بیشتری بازگشت می کند و این موارد رابطه مستقیمی با هم دارند. طبیعی است که جویشگر از همان روز اول نمی تواند پاسخگوی تعداد زیادی از کاربران در زمینه ارائه محتوا باشد. اما درشرایطی که محتوا و ظرفیت ارتقا پیدا کند، اساسا بازگشت مردم هم افزایش می یابد. درچنین شرایطی جویشگر بومی باید مزیت هایی داشته باشد که اگر به اطلاع کاربر برسد، کاربر اساسا از اول ترجیح دهد که بجای مراجعه به گوگل، سوژه مورد نظر خودرا در جویشگر داخلی جست وجو کند.
اما درباره تعبیر پوسته های گوگل برای جویشگرهای بومی گفته شده که یکی از این جویشگرها چنین شرایطی دارد و نقش واسط بین گوگل و کاربر را ایفا می کند و خودش یک جویشگر مستقل نیست، اما دو جویشگر مستقل هم در کشور داریم که حالت پوسته برای گوگل ندارند. هرچند همین جویشگرهای مستقل هم در زمان قطعی اینترنت مشکل داشتند و به دو دلیل ناقص و ضعیف و عدم پیش بینی ظرفیت لازم، نتوانستند نقش خوبی ایفا کنند و با رشد تعداد کاربران، سیستمشان نتوانست سرویس دهد.