پنج بیزینس کوچ برتر و بهترین دوره های آنها 
زارع پور در حاشیه جلسه هیأت دولت: بیشتر از ۷ میلیون خانوار زیر پوشش فیبر نوری قرار دارند 
کفش راحتی یا روزمره مردانه و زنانه 
درباره عدم مسدودسازی برخی اکانت ها؛ دادگاه برزیلی ایکس را بازخواست می کند 
به گزارش سئو بوی یکی از اعضای تیم رباتیک پارسیان دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به اینکه موقعیت استخدام برای کار در حوزه هوش مصنوعی کم پیش می آید و معمولا به صورت پروژه های کوتاه مدت است، به علاقه مندان این حوزه سفارش کرد که از همان ابتدای کار در دانشگاه ها یک بعد صنعتی در نظر داشته باشند تا علاوه بر تولید محصول بتوانند با ایجاد یک مجموعه، برای چندین نفر دیگر هم فضای کار فراهم نمایند.
مهندس علیرضا سعیدی در گفتگو با ایسنا اظهار نمود: اختراع های گوناگونی در زمینه هوش مصنوعی ثبت شده است، مانند ربات های فوتبالیست و خانه دار که این ربات ها ظاهری شبیه ظاهر انسان دارند، می توانند محیط را حس کنند و چهره را تشخیص دهند؛ ولی معمولا به صورت یک نمونه آزمایشگاهی هستند که به تولید انبوه و صنعتی نمی رسند.
وی با اشاره به اینکه هوش مصنوعی در کنار سخت افزارها مفهوم پیدا می کند، اظهار داشت: سخت افزارها وابسته به قطعات خارجی هستند، ما اگر تولید داخلی هم داشته باشیم، وابسته به قطعات خارجی هستیم که به سختی در اختیار پژوهشگران داخلی قرار می گیرند.
سعیدی افزود: طبیعتا نیازهای سخت افزاری یک سیستم در داخل کشور ما به صورت کامل قابل تهیه نیست و همین مسئله تولیدات را محدود کرده است، شرکت های صنعتی داخل چه در زمینه تولید و چه در زمینه های مختلف دیگر کمتر به سمت خطوط اتوماسیون (استفاده از ابزارهای کنترلی به منظور هدایت و کنترل ماشین آلات صنعتی و فرایند های تولید) و رباتیک و هوش مصنوعی می روند.
وی تصریح کرد: در زمینه رباتیک و هوش مصنوعی کارهای گوناگونی در سطح آکادمیک و دانشگاه ها و مسابقات علمی انجام شده است، دانشجویان در مسابقات جهانی زیای حضور دارند؛ ولی شرکت های بزرگ و صنعتی مربوط به هوش مصنوعی که بعنوان اسپانسر در مسابقات حضور دارند، دانشجویان ما را جذب می کنند و متاسفانه سبب می شود که در صنعت خودمان حضور نداشته باشند.
این عضو تیم رباتیک پارسیان با اشاره به اینکه فعالیت در زمینه هوش مصنوعی و رباتیک در سال های اخیر به صورت یک رشته اصلی در کشور ما جا افتاده است، اظهار داشت: سال های قبل این رشته بعنوان یک فعالیت پژوهشی در کنار رشته های اصلی در نظر گرفته می شد و دانشجویانی که علاقه مند بودند در رابطه با رشته تحصیلی خود به این زمینه وارد می شدند و به فعالیت پژوهشی مشغول می شدند که در آخر بازار کار تعیین می کرد به چه سمت و سویی بروند.
ایشان در ادامه به افرادی که در این زمینه علاقه مند هستند، پیشنهاد کرد که در همان ابتدای کار جدا از فعالیت های پژوهشی و مسابقاتی، یک بعد صنعتی و کاربردی از هوش مصنوعی و رباتیک را در نظر داشته باشند که با وجود فضای مناسب در دانشگاه، خروجی فعالیت آنها یک محصول فناورانه شود تا محصول را به تدریج تجاری سازی کنند، در نتیجه می توانند با ایجاد مجموعه ای برای چندین نفر فضای کار فراهم نمایند.
سعیدی تصریح کرد: دلیل اینکه هوش مصنوعی در صنعت ما کمتر دیده می شود، این است که صنایع تشخیص نمی دهند، نیازهایشان چیست تا متناسب با آن، از طریق حل ها و کاربردهایی که هوش مصنوعی در صنایع دارد، استفاده کنند؛ پس باید ارتباط بین دانشگاه و صنایع تقویت شود.
او همینطور درباره نحوه کار شرکت های دانش بنیان اظهار داشت: شرکت های زیادی داریم که در زمینه های مختلف، چه برای آسایش و رفاه و چه برای تسریع امور فعال هستند؛ شرکت هایی که توسط معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری بعنوان شرکت های دانش بنیان شناخته شده اند. این شرکت ها معمولا همان استارتاپ هایی هستند که دانشجویان پایه گذاری کردند و بعنوان یک شرکت دانش بنیان نوپا آغاز به کار می کنند و خدماتی را عرضه می دهند. اینکه شرکت چقدر دوام داشته باشد، به حمایت هایی که نهادهای حامی ارئه می دهند و به قابلیت فروش و عرضه محصولی که عرضه کردند، در بازاربستگی دارد.
سعیدی با اشاره به اینکه مراکز رشدی برای تشکیل هسته اولیه شرکت های دانش بنیان در دانشگاه ها تعبیه شده است، افزود: دانشجویان طی زمان و برنامه ای که این مراکز دارند، به صورت گروهی در ساختار مشخص و قانونی در این مراکز رشد پرورش پیدا می کنند، مثلا دانشگاه امیر کبیر در دسته بندی هایی که انجام می دهد، شرکت ها را بعنوان نوپا یا پیشرفته دسته بندی می کند و طی بازه زمانی چند ماهه یا چند ساله شرکت ها را پرورش می دهند و با دادن اختیاراتی مثل دفتر و فضای کاری و وام از آنها حمایت می کنند تا استارتاپ هایشان پا بگیرد و محصولشان را بعنوان یک محصول تجاری و مورد قبول مشتری عرضه کنند.
این عضو تیم رباتیک پارسیان در انتها به جای خالی رشته هایی مثل مهندسی روشنایی در ایران اشاره نمود و اظهار داشت: محصولات روشنایی اکثرا وارداتی هستند، تولیدکنندگان داخلی به تولید قاب یا فریم می پردازند؛ اما در تولید چیپ های LED و مدارهای الکترونی و همینطور مدیریت منابع روشنایی در ساختمان ها که کاملا در رابطه با هوش مصنوعی و رباتیک است، ضعیف هستیم.
مهندس علیرضا سعیدی در گفتگو با ایسنا اظهار نمود: اختراع های گوناگونی در زمینه هوش مصنوعی ثبت شده است، مانند ربات های فوتبالیست و خانه دار که این ربات ها ظاهری شبیه ظاهر انسان دارند، می توانند محیط را حس کنند و چهره را تشخیص دهند؛ ولی معمولا به صورت یک نمونه آزمایشگاهی هستند که به تولید انبوه و صنعتی نمی رسند.
وی با اشاره به اینکه هوش مصنوعی در کنار سخت افزارها مفهوم پیدا می کند، اظهار داشت: سخت افزارها وابسته به قطعات خارجی هستند، ما اگر تولید داخلی هم داشته باشیم، وابسته به قطعات خارجی هستیم که به سختی در اختیار پژوهشگران داخلی قرار می گیرند.
سعیدی افزود: طبیعتا نیازهای سخت افزاری یک سیستم در داخل کشور ما به صورت کامل قابل تهیه نیست و همین مسئله تولیدات را محدود کرده است، شرکت های صنعتی داخل چه در زمینه تولید و چه در زمینه های مختلف دیگر کمتر به سمت خطوط اتوماسیون (استفاده از ابزارهای کنترلی به منظور هدایت و کنترل ماشین آلات صنعتی و فرایند های تولید) و رباتیک و هوش مصنوعی می روند.
وی تصریح کرد: در زمینه رباتیک و هوش مصنوعی کارهای گوناگونی در سطح آکادمیک و دانشگاه ها و مسابقات علمی انجام شده است، دانشجویان در مسابقات جهانی زیای حضور دارند؛ ولی شرکت های بزرگ و صنعتی مربوط به هوش مصنوعی که بعنوان اسپانسر در مسابقات حضور دارند، دانشجویان ما را جذب می کنند و متاسفانه سبب می شود که در صنعت خودمان حضور نداشته باشند.
این عضو تیم رباتیک پارسیان با اشاره به اینکه فعالیت در زمینه هوش مصنوعی و رباتیک در سال های اخیر به صورت یک رشته اصلی در کشور ما جا افتاده است، اظهار داشت: سال های قبل این رشته بعنوان یک فعالیت پژوهشی در کنار رشته های اصلی در نظر گرفته می شد و دانشجویانی که علاقه مند بودند در رابطه با رشته تحصیلی خود به این زمینه وارد می شدند و به فعالیت پژوهشی مشغول می شدند که در آخر بازار کار تعیین می کرد به چه سمت و سویی بروند.
ایشان در ادامه به افرادی که در این زمینه علاقه مند هستند، پیشنهاد کرد که در همان ابتدای کار جدا از فعالیت های پژوهشی و مسابقاتی، یک بعد صنعتی و کاربردی از هوش مصنوعی و رباتیک را در نظر داشته باشند که با وجود فضای مناسب در دانشگاه، خروجی فعالیت آنها یک محصول فناورانه شود تا محصول را به تدریج تجاری سازی کنند، در نتیجه می توانند با ایجاد مجموعه ای برای چندین نفر فضای کار فراهم نمایند.
سعیدی تصریح کرد: دلیل اینکه هوش مصنوعی در صنعت ما کمتر دیده می شود، این است که صنایع تشخیص نمی دهند، نیازهایشان چیست تا متناسب با آن، از طریق حل ها و کاربردهایی که هوش مصنوعی در صنایع دارد، استفاده کنند؛ پس باید ارتباط بین دانشگاه و صنایع تقویت شود.
او همینطور درباره نحوه کار شرکت های دانش بنیان اظهار داشت: شرکت های زیادی داریم که در زمینه های مختلف، چه برای آسایش و رفاه و چه برای تسریع امور فعال هستند؛ شرکت هایی که توسط معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری بعنوان شرکت های دانش بنیان شناخته شده اند. این شرکت ها معمولا همان استارتاپ هایی هستند که دانشجویان پایه گذاری کردند و بعنوان یک شرکت دانش بنیان نوپا آغاز به کار می کنند و خدماتی را عرضه می دهند. اینکه شرکت چقدر دوام داشته باشد، به حمایت هایی که نهادهای حامی ارئه می دهند و به قابلیت فروش و عرضه محصولی که عرضه کردند، در بازاربستگی دارد.
سعیدی با اشاره به اینکه مراکز رشدی برای تشکیل هسته اولیه شرکت های دانش بنیان در دانشگاه ها تعبیه شده است، افزود: دانشجویان طی زمان و برنامه ای که این مراکز دارند، به صورت گروهی در ساختار مشخص و قانونی در این مراکز رشد پرورش پیدا می کنند، مثلا دانشگاه امیر کبیر در دسته بندی هایی که انجام می دهد، شرکت ها را بعنوان نوپا یا پیشرفته دسته بندی می کند و طی بازه زمانی چند ماهه یا چند ساله شرکت ها را پرورش می دهند و با دادن اختیاراتی مثل دفتر و فضای کاری و وام از آنها حمایت می کنند تا استارتاپ هایشان پا بگیرد و محصولشان را بعنوان یک محصول تجاری و مورد قبول مشتری عرضه کنند.
این عضو تیم رباتیک پارسیان در انتها به جای خالی رشته هایی مثل مهندسی روشنایی در ایران اشاره نمود و اظهار داشت: محصولات روشنایی اکثرا وارداتی هستند، تولیدکنندگان داخلی به تولید قاب یا فریم می پردازند؛ اما در تولید چیپ های LED و مدارهای الکترونی و همینطور مدیریت منابع روشنایی در ساختمان ها که کاملا در رابطه با هوش مصنوعی و رباتیک است، ضعیف هستیم.
