پنج بیزینس کوچ برتر و بهترین دوره های آنها 
زارع پور در حاشیه جلسه هیأت دولت: بیشتر از ۷ میلیون خانوار زیر پوشش فیبر نوری قرار دارند 
کفش راحتی یا روزمره مردانه و زنانه 
درباره عدم مسدودسازی برخی اکانت ها؛ دادگاه برزیلی ایکس را بازخواست می کند 
به گزارش سئو بوی معاون رگولاتوری با تاکید بر اهمیت توسعه اینترنت فیبرنوری برای خدماتی چون ۵G و خودروی خودران، اظهار داشت: توسعه لازم برای شبکه زیرساخت متناسب با پروژه اینترنت فیبرنوری صورت خواهد گرفت.
علی محمد منتظری معاون راهبردی و توسعه بازار سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در گفتگو با خبرنگار مهر، اهمیت اجرا و ابعاد فنی پروژه «توسعه ارتباطات ثابت مبتنی بر فیبرنوری» را تشریح نمود و در پاسخ به این پرسش که آیا شبکه زیرساخت ارتباطی کشور می تواند توان عملیاتی (تروپوت) شبکه جدید فیبرنوری را حمل کند، توضیح داد. وی با اشاره به این که شبکه ارتباطات ثابت شامل چند بخش است که یکی از آنها شبکه دسترسی است و از محل کاربر تا نخستین نقطه تجمیع یک اپراتور امتداد دارد، اظهار داشت: برای مثال در شبکه های ثابت ADSL، شبکه دسترسی از پریز تلفن منزل کاربر تا کافوی مرکز مخابراتی که به طور معمول در فاصله کمتر از یک کیلومتر تا محل اقامت کاربر نصب می شود، را شامل می شود. این قسمت از شبکه به لست مایل (مایل آخر) یا شبکه دسترسی اطلاق می شود که اکنون بصورت سیم مسی است و در اختیار شرکت مخابرات قرار دارد. منتظری اضافه کرد: بخش دیگر شبکه مربوط به کافوی مخابراتی تا مراکز مخابراتی و از مراکز مخابراتی تا نقطه تجمیع در آن شهر می شود که این بخش در اختیار اپراتورها قرار دارد. معاون رگولاتوری با تاکید بر این که در پروژه توسعه شبکه ارتباطات ثابت مبتنی بر فیبرنوری، اولویت ما برنامه ریزی برای توسعه شبکه دسترسی است، توضیح داد: در درجه اول تلاش این است که در یک شهر رینگ فیبرنوری ایجاد شود و تا ۵۰۰ متری مشترک بتوانیم تجهیزات اکتیو شبکه فیبر را نصب نماییم. بعد از این مرحله، می توان از ظرفیت فعلی شبکه مخابرات بهره برد و برای دسترسی کاربر در لست مایل، سرویس را بوسیله تبدیل کافوی مسی به کافوی نوری روی همان بستر قبلی ارائه داد که به آن سرویس VDSL می گوئیم. وی اظهار داشت: در صورتی هم یک شرکت جدیدالورود قصد ایجاد شبکه را داشته باشد، می تواند قسمت لست مایل را نیز بصورت فیبر اجرا نماید و کل سرویس را بصورت FTTH در اختیار کاربر قرار دهد. این فیبر می تواند بصورت فیبر هوایی با کمک توانیر و یا بصورت فیبر زمینی با کمک شهرداری ها به اجرا برسد. در حالت سوم هم امکان اتصال شبکه فیبر به ایستگاههای رادیویی وجود دارد و قسمتی از این شبکه با سرویس FWA (دسترسی بی سیم ثابت) تامین می شود. منتظری با تاکید بر این که تمامی این بخش ها باید توسط اپراتورهای متقاضی حضور در پروژه توسعه شبکه فیبرنوری اجرائی شود، اضافه کرد: تنها نقاطی از شبکه که شهرها را به هم متصل می کند در اختیار شرکت مخابرات ایران قرار دارد و این نقاط هم باید تقویت شود. معاون رگولاتوری با اشاره به این که برقراری ارتباط بین استانها در شبکه دسترسی فیبرنوری نیز باید بوسیله امکانات و ظرفیت شبکه زیرساخت تامین شود، در پاسخ به این پرسش که باتوجه به ظرفیتی که برای شبکه دسترسی اینترنت فیبرنوری پیش بینی شده است، آیا شبکه زیرساخت می تواند تروپوت (توان عملیاتی) شبکه جدید را حمل کند؟ اظهار داشت: بله ما در این سند، پیش بینی های لازم را داریم و تاکیدمان این است که شرکت ارتباطات زیرساخت هم باید توسعه لازم را متناسب با این پروژه انجام دهد. امکان اتصال BTSها به شبکه فیبر دکتر منتظری اظهار داشت: زمانی که رینگ ارتباطی شهری برای فیبرنوری بوجود آمد، امکان اتصال آنتن های BTS نیز به شبکه فیبر مهیا می شود. در صورتیکه اکنون عمده این ظرفیت روی فرکانس رادیویی است و باتوجه به ظرفیت محدود فرکانس، وقتی ترافیک BTS بالا می رود ممکنست ظرفیت لازم فراهم نشود و مشکلات و اختلال در شبکه اینترنت به وجود آید. در صورتیکه فیبر این محدودیت را ندارد. معاون راهبردی و توسعه بازار سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با تاکید بر ضرورت توسعه پروژه اینترنت فیبرنوری برای ارتباطات همراه اظهار داشت: برای مثال در شبکه ۵G سه خاصیت سرعت، اطمینان و تأخیر مدنظر است که هر کدام به یک کاربرد باز می گردد. برای مثال برای توسعه خودروی خودران در کشور با بهره گیری از ۵G و ۶G خاصیت میزان تأخیر، عنصر بسیار مهمی است. چونکه زمان برای نشانگرهایی که در خیابان وجود خواهد داشت تا آن خودرو بتواند آنها را بشناسد، در درجه اهمیت بالایی قرار دارد و هیچ ارتباطی به جز ارتباطات فیبر، نمی تواند این توانایی را بوجود آورد. وی با اعلان اینکه در آینده برای خدماتی چون خودروی خودران، آموزش آنلاین، نسل پنجم و ششم ارتباطات و اینترنت اشیا به سرعت های بالاتر و تأخیرهای پایین تر، نیاز داریم، افزود: همه اینها موجب می شود که ما توسعه شبکه فیبرنوری را فقط برای شبکه ارتباطات ثابت نبینیم و آنرا برای کل توسعه ارتباطات در کشور ضروری بدانیم. منتظری با اشاره به گلایه هایی که از طرف کاربران در آموزش آنلاین مطرح است و محدودیت هایی که کاربران در آپلود و دانلود با آن مواجه می شوند، اظهار داشت: حتی زمانی که کاربری می خواهد فیلمی را بارگذاری کند، سرعت دانلود هر چقدر باشد بازهم با محدودیت آپلود مواجه می شود. چونکه فناوری ADSL به سبب ماهیت سیمی بودن خود، محدودیت بارگذاری دارد و سرعتی زیر ۲ مگابیت به کاربر می دهد. در صورتیکه اگر شبکه در لست مایل از کافوی مسی به کافوی نوری تغییر یابد و مودم کاربر VDSL شود، این سرعت به ۱۰ مگابیت می رسد؛ اگر در لست مایل به سمت FTTH برود نیز که دیگر محدودیتی برای آپلود وجود نخواهد داشت. وی از دیگر مزایای توسعه شبکه فیبرنوری را افزایش خدمات باکیفیت و با سرعت خوب عنوان نمود و اظهار داشت: هیچ گاه در شبکه سیار امکان تضمین کیفیت به خاطر ماهیت شبکه وجود ندارد. چونکه این شبکه از انتشار امواج استفاده می نماید و انتشار امواج یک پدیده تصادفی است. هیچ گاه نمی گردد تضمین نمود که حتما فلان سرعت و فلان کیفیت به مشتری داده می شود؛ اما در شبکه ثابت این طور نیست و اپراتور می تواند کاملاً یک سرویس تضمین شده و ضمانت شده را به مشتری بدهد.
منبع: سئو بوی
علی محمد منتظری معاون راهبردی و توسعه بازار سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در گفتگو با خبرنگار مهر، اهمیت اجرا و ابعاد فنی پروژه «توسعه ارتباطات ثابت مبتنی بر فیبرنوری» را تشریح نمود و در پاسخ به این پرسش که آیا شبکه زیرساخت ارتباطی کشور می تواند توان عملیاتی (تروپوت) شبکه جدید فیبرنوری را حمل کند، توضیح داد. وی با اشاره به این که شبکه ارتباطات ثابت شامل چند بخش است که یکی از آنها شبکه دسترسی است و از محل کاربر تا نخستین نقطه تجمیع یک اپراتور امتداد دارد، اظهار داشت: برای مثال در شبکه های ثابت ADSL، شبکه دسترسی از پریز تلفن منزل کاربر تا کافوی مرکز مخابراتی که به طور معمول در فاصله کمتر از یک کیلومتر تا محل اقامت کاربر نصب می شود، را شامل می شود. این قسمت از شبکه به لست مایل (مایل آخر) یا شبکه دسترسی اطلاق می شود که اکنون بصورت سیم مسی است و در اختیار شرکت مخابرات قرار دارد. منتظری اضافه کرد: بخش دیگر شبکه مربوط به کافوی مخابراتی تا مراکز مخابراتی و از مراکز مخابراتی تا نقطه تجمیع در آن شهر می شود که این بخش در اختیار اپراتورها قرار دارد. معاون رگولاتوری با تاکید بر این که در پروژه توسعه شبکه ارتباطات ثابت مبتنی بر فیبرنوری، اولویت ما برنامه ریزی برای توسعه شبکه دسترسی است، توضیح داد: در درجه اول تلاش این است که در یک شهر رینگ فیبرنوری ایجاد شود و تا ۵۰۰ متری مشترک بتوانیم تجهیزات اکتیو شبکه فیبر را نصب نماییم. بعد از این مرحله، می توان از ظرفیت فعلی شبکه مخابرات بهره برد و برای دسترسی کاربر در لست مایل، سرویس را بوسیله تبدیل کافوی مسی به کافوی نوری روی همان بستر قبلی ارائه داد که به آن سرویس VDSL می گوئیم. وی اظهار داشت: در صورتی هم یک شرکت جدیدالورود قصد ایجاد شبکه را داشته باشد، می تواند قسمت لست مایل را نیز بصورت فیبر اجرا نماید و کل سرویس را بصورت FTTH در اختیار کاربر قرار دهد. این فیبر می تواند بصورت فیبر هوایی با کمک توانیر و یا بصورت فیبر زمینی با کمک شهرداری ها به اجرا برسد. در حالت سوم هم امکان اتصال شبکه فیبر به ایستگاههای رادیویی وجود دارد و قسمتی از این شبکه با سرویس FWA (دسترسی بی سیم ثابت) تامین می شود. منتظری با تاکید بر این که تمامی این بخش ها باید توسط اپراتورهای متقاضی حضور در پروژه توسعه شبکه فیبرنوری اجرائی شود، اضافه کرد: تنها نقاطی از شبکه که شهرها را به هم متصل می کند در اختیار شرکت مخابرات ایران قرار دارد و این نقاط هم باید تقویت شود. معاون رگولاتوری با اشاره به این که برقراری ارتباط بین استانها در شبکه دسترسی فیبرنوری نیز باید بوسیله امکانات و ظرفیت شبکه زیرساخت تامین شود، در پاسخ به این پرسش که باتوجه به ظرفیتی که برای شبکه دسترسی اینترنت فیبرنوری پیش بینی شده است، آیا شبکه زیرساخت می تواند تروپوت (توان عملیاتی) شبکه جدید را حمل کند؟ اظهار داشت: بله ما در این سند، پیش بینی های لازم را داریم و تاکیدمان این است که شرکت ارتباطات زیرساخت هم باید توسعه لازم را متناسب با این پروژه انجام دهد. امکان اتصال BTSها به شبکه فیبر دکتر منتظری اظهار داشت: زمانی که رینگ ارتباطی شهری برای فیبرنوری بوجود آمد، امکان اتصال آنتن های BTS نیز به شبکه فیبر مهیا می شود. در صورتیکه اکنون عمده این ظرفیت روی فرکانس رادیویی است و باتوجه به ظرفیت محدود فرکانس، وقتی ترافیک BTS بالا می رود ممکنست ظرفیت لازم فراهم نشود و مشکلات و اختلال در شبکه اینترنت به وجود آید. در صورتیکه فیبر این محدودیت را ندارد. معاون راهبردی و توسعه بازار سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با تاکید بر ضرورت توسعه پروژه اینترنت فیبرنوری برای ارتباطات همراه اظهار داشت: برای مثال در شبکه ۵G سه خاصیت سرعت، اطمینان و تأخیر مدنظر است که هر کدام به یک کاربرد باز می گردد. برای مثال برای توسعه خودروی خودران در کشور با بهره گیری از ۵G و ۶G خاصیت میزان تأخیر، عنصر بسیار مهمی است. چونکه زمان برای نشانگرهایی که در خیابان وجود خواهد داشت تا آن خودرو بتواند آنها را بشناسد، در درجه اهمیت بالایی قرار دارد و هیچ ارتباطی به جز ارتباطات فیبر، نمی تواند این توانایی را بوجود آورد. وی با اعلان اینکه در آینده برای خدماتی چون خودروی خودران، آموزش آنلاین، نسل پنجم و ششم ارتباطات و اینترنت اشیا به سرعت های بالاتر و تأخیرهای پایین تر، نیاز داریم، افزود: همه اینها موجب می شود که ما توسعه شبکه فیبرنوری را فقط برای شبکه ارتباطات ثابت نبینیم و آنرا برای کل توسعه ارتباطات در کشور ضروری بدانیم. منتظری با اشاره به گلایه هایی که از طرف کاربران در آموزش آنلاین مطرح است و محدودیت هایی که کاربران در آپلود و دانلود با آن مواجه می شوند، اظهار داشت: حتی زمانی که کاربری می خواهد فیلمی را بارگذاری کند، سرعت دانلود هر چقدر باشد بازهم با محدودیت آپلود مواجه می شود. چونکه فناوری ADSL به سبب ماهیت سیمی بودن خود، محدودیت بارگذاری دارد و سرعتی زیر ۲ مگابیت به کاربر می دهد. در صورتیکه اگر شبکه در لست مایل از کافوی مسی به کافوی نوری تغییر یابد و مودم کاربر VDSL شود، این سرعت به ۱۰ مگابیت می رسد؛ اگر در لست مایل به سمت FTTH برود نیز که دیگر محدودیتی برای آپلود وجود نخواهد داشت. وی از دیگر مزایای توسعه شبکه فیبرنوری را افزایش خدمات باکیفیت و با سرعت خوب عنوان نمود و اظهار داشت: هیچ گاه در شبکه سیار امکان تضمین کیفیت به خاطر ماهیت شبکه وجود ندارد. چونکه این شبکه از انتشار امواج استفاده می نماید و انتشار امواج یک پدیده تصادفی است. هیچ گاه نمی گردد تضمین نمود که حتما فلان سرعت و فلان کیفیت به مشتری داده می شود؛ اما در شبکه ثابت این طور نیست و اپراتور می تواند کاملاً یک سرویس تضمین شده و ضمانت شده را به مشتری بدهد.
منبع: سئو بوی
