به گزارش سئو بوی اسماعیل امینی که اعتقاد دارد طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی بیشتر دعوای سیطره قدرت و پول است، آنرا غیر ممکن می داند و می گوید با بدبینی نسبت به اقبال مردم برنامه ریزی کردن کار غلطی است.
این شاعر و مدرس دانشگاه در گفتگو با ایسنا درباره صدمه شناسی اجرایی شدن طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی برای حوزه فرهنگ و ادبیات، آن هم با عنایت به اینکه در سالهای اخیر با وجود وضعیت صنعت نشر بخش قابل توجهی از آثار ادبی در فضای مجازی (شبکه های اجتماعی خارجی) منتشر می شوند، در حدود دو سال کرونایی اغلب محافل ادبی به پلت فرم های مجازی کوچ کرده اند و این روزها خیلی از اهالی فرهنگ و ادبیات از فضای مجازی و بخصوص پلت فرم های مرسوم خارجی برای فعالیتهای خود استفاده می نمایند، اظهار نمود: من به قطعیت اعلام می کنم که اساسا چنین کاری غیر ممکن است، اینکه عده ای تصور کنند قانونی را تصویب کنند، اعتبارات یا کارمندانی را هم برای آن درنظر بگیرند که فضای مجازی را قطع، تصفیه یا کنترل کنند، غیر ممکن است. چنان که کارهای پیش از این که نظیر این هم بوده، شکست خورده است.
او اضافه کرد: مثلاً از روزگار جنگ به یاد دارم که مقابله با ویدیو و بعد هم مقابله با ماهواره و حتی پیامک تلفن همراه هم وجود داشت. برای ارسال پیامک باید فرم های مختلفی را پر می کردی و حتی گزینش می شدی. این کارها به نظرم کارهای خوبی نیست. حتی به شکل دیگر هم که به عده ای دیگر حقوق بدهند تا در فضای مجازی باشند، فعالیت هماهنگ انجام دهند، به جایی حمله و از جایی دیگر دفاع کنند، کار خوبی نیست. اساسا سیطره بر حوزه های فرهنگ کار خوبی نیست. مثل یارانه دادن به کاغذ کتاب است که کتاب را به این روز انداخته است. امروزه ناشران زیادی داریم که فقط به خاطر بهره مندی از یارانه کاغذ و کتاب است که کتاب چاپ می کنند. به نظر من اصل این کارها غیر ممکن است و کار خوبی هم نیست.
امینی ضمن اشاره به صدمه های محدود کردن فضای مجازی برای حوزه فرهنگ و هنر بیان نمود: بخش دیگر این آسیب، آن است که در ارتباط میان بخش های مختلف جامعه که کار فرهنگی انجام می دهند و اثرگذار هستند، کندی بوجود می آورد. هم اکنون سرعت انتشار آثار ادبی و هنری و برگزاری جلسات به نسبت روزگاری که تکیه فقط بر مطبوعات، یا برگزاری کنسرت و درآمدن نوار کاست بود، خیلی بالا است و به نظر من این به نفع فرهنگ و هنر است. اما آیا به این مفهوم است که فضای مجازی کاملا پیراسته است؛ یعنی هیچ عیبی ندارد؟ اتفاقا خیلی عیب دارد، یکی از عیب های بزرگ آن این است که مجموعه ای از جعلیات، آثار بی هویت و سرقت های ادبی و هنری رواج دارد. منتها به نظر من، دوره این ها به سرعت خواهد گذشت، چنان که در ابتدای رواج ویدیو هم به همین شکل بود، بیشتر ابزار سرگرمی بود، اما بعدها بخش سرگرمی و نازل آن به نفع انتشار راحتتر فیلم سینمایی و سریال کنار رفت.
این منتقد ادبی افزود: چنان که حالا می بینید مبحث تولید فیلم و سریال و رساندن آن به مخاطب دیگر لنگ سالن سینما یا برنامه تلویزیونی نیست؛ مولف کارش را انجام می دهد، خیلی سریع به دست مخاطب می رساند و در سرتاسر دنیا هم به دست مخاطب می رسد.
اسماعیل امینی سپس با بیان اینکه نباید این گونه روبه روی این پدیده جدید (فضای مجازی) بایستیم، اظهار داشت: ما باید بتوانیم به لحاظ محتوایی حرف مان را با کیفیتی تولید نماییم که برای دیده شدن رغبت ایجاد نماید. ما حالا امکانی عظیم مثل صداوسیما را به روزی انداخته ایم که کسی رغبت نمی کند برنامه هایش را نگاه کند. بمحض اینکه یک برنامه با کیفیت و خوب پا می گیرد، وحشت می کنند و زود می خواهند آنرا جمع کنند. تصور می کنند هر برنامه پرطرفداری امکان دارد حرفی بزند که حرف دلخواه آنها نباشد و این تصور و با بدبینی نسبت به اقبال مردم برنامه ریزی کردن کار غلطی است.
وی همینطور در پاسخ به سوالی درمورد وضعیت مزیت های رقابتی پیام رسان های داخلی برای فعالیتهای مجازی فعلی حوزه فرهنگ و ادب اظهار نمود: در این جا اصلا نه بحث فنی است، نه حتی بحث محتوایی. به نظر من بیشتر دعوای سیطره قدرت است و پول. هزینه های عجیب و غریبی برای این جور چیزها می شود که متاسفانه بی نتیجه هم می ماند. بعنوان اینکه می خواهیم در حوزه پیام رسان تولید داخلی داشته باشیم، هزینه های هنگفتی می کنند و نتیجه هم نمی گیرند. این مثل واردات خودرو نیست که بگوییم جلو واردات خودرو خارجی را می گیریم، بعد خودرو داخلی را به ۱۰ برابر قیمت به مردم تحمیل می نماییم و حتی برای آن صف می کشند و قرعه کشی می نماییم. چون تکنولوژی فضای مجازی حتما جلو می زند و ما را جا می گذارد. زمانی درباره ویدیو تصمیم گرفتیم که دیگر در دنیا از رده خارج و چیزهای جدید جایگزین می شد.
این طنزپرداز در ادامه بیان نمود: به خوبی به یاد دارم که در ابتدای روزگاری که سی دی رایج شده بود، حتی سی دی خالی ممنوع بود. با این بستن و ممنون کردن ما همیشه از قافله تحولات تکنولوژی عقب می مانیم و این کار خوبی نیست، به نظر من کسانی که این کار را انجام می دهند دغدغه محتوایی ندارند، دعوای قدرت و پول را دارند. در شرایط رقابت آزاد خیلی از افرادی که بعنوان استاد، هیئت علمی، پژوهشگر و متخصص هستند نمی توانند در این جایگاه باشند و باید کارهایی را که در حد توانایی و سوادشان است انجام دهند. وقتی شرایط را می بندند به خاطر این است که آن امتیازات خاص برقرار باشد. در همه حوزه ها همینطور است چون در شرایط طبیعی و آزاد این ها باید سر جای خودشان بنشینند، اصل دعوا بر سر این است، نه نگرانی محتوایی است و نه تکنولوژی.
امینی در انتها به لزوم کنترل سیاست مداران توسط اهل قلم اشاره نمود و اظهار داشت: ما با این توانایی هایی که به لحاظ فرهنگی و هنری، گستره ای که در حوزه زبان های مختلف و جاذبه هایی که به لحاظ محتوایی داریم، آن قدر می توانیم محتواهای متنوع داشته باشیم که این صورتی که حالا از فرهنگ، هنر و ادبیات و زبان خودمان به جهان عرضه می نماییم واقعا جفاست. یک نفر اگر بخواهد از پنجره تلویزیون ما ایران را بشناسد، واقعا در حق ایران جفا است، موسیقی و شعری که تلویزیون پخش می کند، موسیقی و شعری نیست که ایران دارد. به نظر می رسد آقایان سیاست مدار در هر جناحی که هستند باید یادشان باشد که آمده اند به حوزه فرهنگ، محتوا و دین خدمت کنند، نه اینکه سیطره داشته باشند و کنترل کنند. اتفاقا باید برعکس باشد و کسانی اهل فرهنگ، قلم و اندیشه هستند باید سیات مداران را کنترل کنند، چون معمولاً خطاها از حوزه سیاسی بوده تا حوزه فرهنگ و اندیشه.
طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی که تا کنون واکنش ها و مخالفت های زیادی را به دنبال داشته است، هرچند در روز دوشنبه (۴ مردادماه ۱۴۰۰) از دستور کار مجلس خارج شد اما در روز ششم مردادماه در جلسه غیرعلنی مجلس با درخواست عده ای از نمایندگان به رای گذاشته شد که در نهایت با ۱۲۱ رای با این درخواست موافقت کردند. طبق اصل ۸۵ قانون اساسی، با موافقت نمایندگان با این درخواست، طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی به جای بررسی در صحن علنی مجلس در کمیسیون مشترک و ویژه بررسی و در صورت تایید نهایی به شورای نگهبان ارسال می شود.
پیشتر، عبدالجبار کاکایی، شاعر هم در گفت وگویی با ایسنا نسبت به اجرای این طرح انتقاد و از آن بعنوان «عقب نشینی» یاد کرده بود.




منبع:

You may also like