عبدالجبار کاکایی در واکنش به مطرح شدن طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی در مجلس، آنرا یک تصمیم کلان سیاسی که بازخورد بدی دارد، می داند و می گوید که این یک عقب نشینی بسیار بد است و هر کسی این تصمیم را گرفته، از سر ناآگاهی بوده است.
این شاعر در گفتگو با ایسنا درباره صدمه شناسی اجرایی شدن طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی برای حوزه فرهنگ و ادبیات، آن هم با عنایت به اینکه در سالهای اخیر با وجود وضعیت صنعت نشر بخش قابل توجهی از آثار ادبی در فضای مجازی (شبکه های اجتماعی خارجی) منتشر می شوند، در حدود دو سال کرونایی اغلب محافل ادبی به پلت فرم های مجازی کوچ کرده اند و این روزها خیلی از اهالی فرهنگ و ادبیات از فضای مجازی و بخصوص پلت فرم های مرسوم خارجی برای فعالیتهای خود استفاده می نمایند، اظهار نمود: من به مبحث فضای مجازی و نسبت آن با ادبیات خیلی خوش بین هستم. غالبا علیرغم این نظریه که می گویند میزان مطالعه کم شده و مبحث مطالعه درحال به حاشیه رفتن است اما اتفاقا من معتقدم که گردش اطلاعات در این فضا بالاست و تربیت فرهنگی جهت استفاده از فضای مجازی هم روزبه روز درحال بهتر شدن است.
او در ادامه اظهار داشت: استفاده ما از فضای مجازی در سال ۱۴۰۰ به نسبت دهه ۹۰ و ۸۰ خیلی بهتر شده است؛ کانال های گوناگونی به راه افتاده و تبادل اطلاعات صورت می گیرد؛ هم در حوزه فرهنگ، هم در حوزه سیاست، هم در حوزه هنر و…. به اعتقاد من، نسبت فضای مجازی با شهروند ایرانی دارد همانند نسبت دریا و ماهی می شود. به قول مولانا که می گوید «ماهیان را با یبوست جنگ هاست»، این نسبت هم اکنون برای مردم با فضای مجازی برقرار شده و بدون آن، ادامه حیات شان به مخاطره می افتد.
کاکایی سپس این طرح را نوعی عقب گرد دانست و بیان نمود: من نمی دانم این طرح ها را چه کسی می نویسد و چه کسی مصوب می کند. یا چطور می خواهند آنرا پیاده کنند و با چه ذهنیتی این کار را انجام می دهند. اما این رسما نوعی عقب نشینی، شبیه به عقب نشینی هایی است که ما از دوره قاجاریه در مقابل جهان توسعه داشتیم تا حالا. و این به جای این است که خودشان را قوی کنند و صفحات مجازی پرقدرت فرهنگی و فکری راه بیندازند و به فکر درمان باشند.
این شاعر در عین حال به چالش های موجود در فضای مجازی هم اشاره نمود و اظهار داشت: در فضای مجازی خیلی اتفاقات دیگر هم می افتد، اما راه دارد. این فضا فضایی است آزاد برای عرضه و تبادل اطلاعات و باید در آن حضور پیدا کرد. نه اینکه یک مشت کارمند حق الزحمه ای را به اسم جنگ نرم راه انداخت تا وارد فضای مجازی شوند و با فحاشی، هتاکی و تهدید بخواهند جلو نظریه پردازی، گفت وگوها و اظهارنظرهای فضای مجازی را بگیرند.
عبدالجبار کاکایی اضافه کرد: به نظر من، این یک عقب نشینی بسیار بد و غیرمنطقی است. هر کسی، مقامی و منصبی که این تصمیم را گرفته، از سر ناآگاهی بوده است. جهان مجازی نه تنها هم اکنون در اروپا و امریکا بلکه در جهان سوم هم دارد بخشی از حیات معنوی مردم می شود. این پروژه ها و طرح ها هم مثل قطع شدن برق و کمبود آب احتمال دارد همان «شورش های خیابانی» را به دنبال داشته باشد. اما کسانی که این طرح را نوشته اند، به این جای ماجرا فکر کرده اند؟ یا همچنان ساده اندیشانه فکر می کنند مثل زمانی که دیش ماهواره ها را جمع می کردند تا زمانی که بعضی سایت ها و کانال ها را فیلتر کردند و حالا هم که به این صورت پیش می روند.
او با بیان اینکه به فضای مجازی بسیار خوش بین است و آنرا بسیار فضای مفیدی می بیند، اظهار داشت: حداقل در فضای ادبیات می توانم راندمان کاری فضای مجازی را مثبت ببینم. باآنکه در آغاز یک سری اتفاقات افتاد که مثل سیلی بود که از کوه پایین آمد و با خودش خار و خاشاک را هم آورد، اما کم کم درحال سیال و شفاف شدن است و تبادل اطلاعات و سایت های قوی درحال شکل گرفتن هستند.
این شاعر و ترانه سرا اظهار نمود: دفترهای شعر ما در تیراژهای دو یا سه هزار جلدی چاپ می شد ولی اکنون بازدیدکننده های آثارمان حدود ۴۰، ۵۰ هزار نفر هستند، طبیعی است که برای من بعنوان یک شاعر خیلی خوب است که ارتباطم با این تعداد از افراد اهل مطالعه و خوانش زیاد شده و حتی برای هر کسی که مثل من کار فرهنگی انجام می دهد.
تا کنون شرکت ها و گروه های مختلفی با صدور بیانیه ها و به راه انداختن کارزار مخالفت خویش را نسبت به این اجرای طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی نشان داده اند. عبدالجبار کاکایی در پاسخ به این سؤال که واکنش اهالی فرهنگ و ادبیات هم دراین باره می تواند اثربخش باشد اظهار داشت: در حوزه شعر، شاعران صنف ندارند اما در حوزه ادبیات و فرهنگ، باید بیانیه بدهند و مخالفت کنند یا حداقل روشن گری صورت گیرد. آن افرادی که این طرح ها را به مجلس می برند، با بزرگان و اهالی ادبیات جلسه بگذارند و گفتگو کنند و با مشورت این کار را انجام دهند، چون آسیب این کار به حوزه فرهنگ می رسد. نمی دانم با کدام فرهنگی نشسته اند و بحث کرده اند و به نتیحه رسیده اند. این تصمیمات تصمیمات کلان سیاسی است و متاسفانه بازخورد بدی دارد.
پس از واکنش های متعدد، طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی که بنا بود در روز دوشنبه (۴ مردادماه ۱۴۰۰) در صحن علنی مجلس شورای اسلامی مطرح شود، از دستور کار مجلس خارج شد؛ با این وجود گفته شده که این طرح به جلسات آینده مجلس موکول خواهد شد.
منبع: سئو بوی
این شاعر در گفتگو با ایسنا درباره صدمه شناسی اجرایی شدن طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی برای حوزه فرهنگ و ادبیات، آن هم با عنایت به اینکه در سالهای اخیر با وجود وضعیت صنعت نشر بخش قابل توجهی از آثار ادبی در فضای مجازی (شبکه های اجتماعی خارجی) منتشر می شوند، در حدود دو سال کرونایی اغلب محافل ادبی به پلت فرم های مجازی کوچ کرده اند و این روزها خیلی از اهالی فرهنگ و ادبیات از فضای مجازی و بخصوص پلت فرم های مرسوم خارجی برای فعالیتهای خود استفاده می نمایند، اظهار نمود: من به مبحث فضای مجازی و نسبت آن با ادبیات خیلی خوش بین هستم. غالبا علیرغم این نظریه که می گویند میزان مطالعه کم شده و مبحث مطالعه درحال به حاشیه رفتن است اما اتفاقا من معتقدم که گردش اطلاعات در این فضا بالاست و تربیت فرهنگی جهت استفاده از فضای مجازی هم روزبه روز درحال بهتر شدن است.
او در ادامه اظهار داشت: استفاده ما از فضای مجازی در سال ۱۴۰۰ به نسبت دهه ۹۰ و ۸۰ خیلی بهتر شده است؛ کانال های گوناگونی به راه افتاده و تبادل اطلاعات صورت می گیرد؛ هم در حوزه فرهنگ، هم در حوزه سیاست، هم در حوزه هنر و…. به اعتقاد من، نسبت فضای مجازی با شهروند ایرانی دارد همانند نسبت دریا و ماهی می شود. به قول مولانا که می گوید «ماهیان را با یبوست جنگ هاست»، این نسبت هم اکنون برای مردم با فضای مجازی برقرار شده و بدون آن، ادامه حیات شان به مخاطره می افتد.
کاکایی سپس این طرح را نوعی عقب گرد دانست و بیان نمود: من نمی دانم این طرح ها را چه کسی می نویسد و چه کسی مصوب می کند. یا چطور می خواهند آنرا پیاده کنند و با چه ذهنیتی این کار را انجام می دهند. اما این رسما نوعی عقب نشینی، شبیه به عقب نشینی هایی است که ما از دوره قاجاریه در مقابل جهان توسعه داشتیم تا حالا. و این به جای این است که خودشان را قوی کنند و صفحات مجازی پرقدرت فرهنگی و فکری راه بیندازند و به فکر درمان باشند.
این شاعر در عین حال به چالش های موجود در فضای مجازی هم اشاره نمود و اظهار داشت: در فضای مجازی خیلی اتفاقات دیگر هم می افتد، اما راه دارد. این فضا فضایی است آزاد برای عرضه و تبادل اطلاعات و باید در آن حضور پیدا کرد. نه اینکه یک مشت کارمند حق الزحمه ای را به اسم جنگ نرم راه انداخت تا وارد فضای مجازی شوند و با فحاشی، هتاکی و تهدید بخواهند جلو نظریه پردازی، گفت وگوها و اظهارنظرهای فضای مجازی را بگیرند.
عبدالجبار کاکایی اضافه کرد: به نظر من، این یک عقب نشینی بسیار بد و غیرمنطقی است. هر کسی، مقامی و منصبی که این تصمیم را گرفته، از سر ناآگاهی بوده است. جهان مجازی نه تنها هم اکنون در اروپا و امریکا بلکه در جهان سوم هم دارد بخشی از حیات معنوی مردم می شود. این پروژه ها و طرح ها هم مثل قطع شدن برق و کمبود آب احتمال دارد همان «شورش های خیابانی» را به دنبال داشته باشد. اما کسانی که این طرح را نوشته اند، به این جای ماجرا فکر کرده اند؟ یا همچنان ساده اندیشانه فکر می کنند مثل زمانی که دیش ماهواره ها را جمع می کردند تا زمانی که بعضی سایت ها و کانال ها را فیلتر کردند و حالا هم که به این صورت پیش می روند.
او با بیان اینکه به فضای مجازی بسیار خوش بین است و آنرا بسیار فضای مفیدی می بیند، اظهار داشت: حداقل در فضای ادبیات می توانم راندمان کاری فضای مجازی را مثبت ببینم. باآنکه در آغاز یک سری اتفاقات افتاد که مثل سیلی بود که از کوه پایین آمد و با خودش خار و خاشاک را هم آورد، اما کم کم درحال سیال و شفاف شدن است و تبادل اطلاعات و سایت های قوی درحال شکل گرفتن هستند.
این شاعر و ترانه سرا اظهار نمود: دفترهای شعر ما در تیراژهای دو یا سه هزار جلدی چاپ می شد ولی اکنون بازدیدکننده های آثارمان حدود ۴۰، ۵۰ هزار نفر هستند، طبیعی است که برای من بعنوان یک شاعر خیلی خوب است که ارتباطم با این تعداد از افراد اهل مطالعه و خوانش زیاد شده و حتی برای هر کسی که مثل من کار فرهنگی انجام می دهد.
تا کنون شرکت ها و گروه های مختلفی با صدور بیانیه ها و به راه انداختن کارزار مخالفت خویش را نسبت به این اجرای طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی نشان داده اند. عبدالجبار کاکایی در پاسخ به این سؤال که واکنش اهالی فرهنگ و ادبیات هم دراین باره می تواند اثربخش باشد اظهار داشت: در حوزه شعر، شاعران صنف ندارند اما در حوزه ادبیات و فرهنگ، باید بیانیه بدهند و مخالفت کنند یا حداقل روشن گری صورت گیرد. آن افرادی که این طرح ها را به مجلس می برند، با بزرگان و اهالی ادبیات جلسه بگذارند و گفتگو کنند و با مشورت این کار را انجام دهند، چون آسیب این کار به حوزه فرهنگ می رسد. نمی دانم با کدام فرهنگی نشسته اند و بحث کرده اند و به نتیحه رسیده اند. این تصمیمات تصمیمات کلان سیاسی است و متاسفانه بازخورد بدی دارد.
پس از واکنش های متعدد، طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی که بنا بود در روز دوشنبه (۴ مردادماه ۱۴۰۰) در صحن علنی مجلس شورای اسلامی مطرح شود، از دستور کار مجلس خارج شد؛ با این وجود گفته شده که این طرح به جلسات آینده مجلس موکول خواهد شد.
منبع: سئو بوی