کفش راحتی یا روزمره مردانه و زنانه 
درباره عدم مسدودسازی برخی اکانت ها؛ دادگاه برزیلی ایکس را بازخواست می کند 
گزارش سئو بوی؛ افت و خیز سرعت اینترنت ایران در داشبوردهای جهانی 
نازک تر با بند مغناطیسی؛ اپل واچ جدید با قابلیت رصد آپنه خواب عرضه می شود 
به گزارش سئو بوی مرور سیاستهای توسعه صنعت تجهیزات مخابراتی در کشور چین نشان می دهد، دولت این کشور نقش کلیدی در هر مرحله از توسعه و بومی سازی این صنعت داشته است.
به گزارش سئو بوی به نقل از مهر، مرور سیاستهای توسعه صنعت تجهیزات مخابراتی در کشور چین نشان می دهد، دولت این کشور نقش کلیدی در هر مرحله از توسعه و بومی سازی این صنعت تا دستیابی به بزرگترین شرکتهای تجهیزات مخابراتی جهان داشته است، که اصلیترین راهبرد آن تمرکز بر حمایت و تقویت شرکتهای کاملا داخلی در چین بوده است. واردکننده ای که به بزرگترین تولیدکننده تبدیل شد بررسی سیاست های توسعه صنعتی در کشورهای توسعه یافته نشان داده است تولید یک حوزه صنعتی توانمند در اغلب موارد نیازمند دخالت و سیاستگذاری دولت درتنظیم اهداف، استفاده از مشوق های مالی دولتی، قانوگذاری و تقویت تولیدکنندگان برای رقابت در بازارهای جهانی است. در این بین الگوی توسعه صنعت تجهیزات مخابراتی چین یکی از موفق ترین الگوهای سیاستگذاری و دخالت دولت جهت ساخت و پشتیبانی از یک صنعت به شمار می آید، که به وسیله آن چین طی ۴ دهه از یک کشور صرفا واردکننده، به بزرگترین تولیدکننده تجهیزات مخابراتی جهان تبدیل شد. سیاست های دولت چین برای رسیدن به این جایگاه در چهار مرحله قابل دسته بندی است، این مراحل شامل: ۱- واردات بدون محدودیت، ۲- تاسیس شرکتهای مشترک با شرکای خارجی، ۳- تمرکز بر راهاندازی و تقویت تولیدکنندگان داخلی وابسته به دولت و ۴- پشتیبانی از تولیدکنندگان داخلی در بخش خصوصی بوده است. جدول زیر به خوبی این روند را در حوزه بومی سازی سوئیچهای دیجتال بعنوان اصلی ترین تجهیز مخابراتی در دو دهه گذشته نشان می دهد.
جدول۱- سهم تولیدات هر بخش از کل سوئیچهای نصب شده در کشور چین (Eric Hawit; ۲۰۰۷)
سال
واردات
شرکت های مشترک داخلی- خارجی
تولیدات داخلی
ظرفیت کل سوئیچهای کشور (میلیون)
۱۹۹۰
۷۱%
۲۳%
< ۵%
۱۲.۳
۱۹۹۲
۵۷%
۳۸%
۶%
۱۹.۲
۱۹۹۴
۵۱%
۳۹%
۱۱%
۴۹.۳
۱۹۹۶
۱۶%
۴۰%- ۵۰%
۲۵% – ۳۰%
۹۲.۹
۱۹۹۸
نزدیک به ۰%
۴۶%
۵۴%
۱۳۸
۲۰۰۰
۰%
۵۷%
۴۳%
۱۷۸
۲۰۰۱
–
۳۸%
۶۲%
۲۵۶
۲۰۰۳
–
۳۰%
۷۰%
۳۵۱
۱- آزادسازی واردات و کاهش تعرفه در آغاز دهه ۸۰ میلادی دولت چین به منظور گسترش زیرساختهای ارتباطی این کشور و همینطور به علت فقدان توانمندی کافی در تولید تجهیزات مخابراتی، دو راهبرد را محور فعالیت های خود قرار داد. دولت چین در این دوره با هدف توسعه خدمات مخابراتی تعرفه واردات تجهیزات مربوطه را کم کرد و به موازات آن با تاسیس اولین شرکت های دولتی کوشش برای ساخت سوئیچ های دیجیتال بومی را شروع کرد. در این مقطع هزینه تمام شده جهت راه اندازی هر پورت سوئیچ دیجیتال با تجهیزات وارداتی نزدیک به ۵۰۰ دلار بود، که با عنایت به تعداد زیاد پورت های مورد نیاز برای توسعه شبکه و نرخ زیاد تبدیل دلار به یوآن، حجم زیادی از منابع ارزی چین را خارج می کرد. ۲- پشتیبانی از تولید شرکت های مشترک (Joint Venture) در این مقطع دولت چین با هدف کاهش هزینه تمام شده تولید تجهیزات و انتقال فناری، سیاست پشتیبانی از تاسیس کسب وکارهای مشترک چینی- خارجی (Joint Venture) را دنبال کرد. شرکت های دولتی چینی بعد از دو دوره مذاکره سه ساله با دو شرکت زیمنس و آلکاتل توانستند دو شرکت مشترک چینی- خارجی تاسیس کنند. سرفصل های اصلی این سیاست شامل کنترل و مالکیت عمده طرف چینی در تمام جوینت ونچرها، تولید بازارهای تضمینی کوتاه مدت توسط دولت و تولید دو جوینت ونچر جداگانه با شرکت های به منظور تولید رقابت در بازار و افزایش بهره وری بود. ۳- حمایت گسترده و هدفمند از شرکت های کاملا داخلی سیاستگذاران صنعتی در چین به خوبی می دانستند که سیاست های پشتیبانی از تاسیس کسب وکارهای مشترک باوجود پر کردن خلاء تولیدی در مواجهه با واردات پرهزینه، همواره با عدم تمایل طرف خارجی به انتقال فناوری و عدم تمایل شریک داخلی به استفاده از آموخته هایش برای رقابت با طرف خارجی همراه می باشد. بنابراین مرحله سوم سیاست های توسعه صنعت تجهیزات مخابراتی چین، با قطع حمایت و محدودسازی شرکتهای مشترک داخلی- خارجی (Joint Venture) شروع شد و با حمایت گسترده از تولیدکنندگان کاملا داخلی ادامه یافت. تولیدکنندگانی که در آن مقطع با استفاده از حمایت های دولتی از بخش تحقیق وتوسعه به توانمندیهای اولیه در تولید نسل های پیشرفته تر تجهیزات مخابراتی رسیده بودند. سرفصلهای اصلی سیاست اعمال شده این مقطع شامل موارد زیر بود: ۱- تامین مالی بخشی از پروژه تحقیق وتوسعه سوئیچهای پیشرفته در دانشگاه ارتش چین توسط شرکت های دولتی حاضر در جوینت ونچرها و سپس استفاده از دستاوردهای بومی به علت سهام مالکیتی طرف چینی ۲- ادغام ۸ شرکت دولتی تولیدکننده سوئیچ های یکسان شامل ۴ شرکت صنایع ارتباطات و پست، ۳ شرکت وزارت صنعت الکترونیک و یک شرکت از ارتش ۳- تخصیص چند ده میلیارد دلار خط اعتباری به شرکتهای داخلی به صورت اعتبار خریداران ۴- حفظ شرکت های جوینت ونچر داخلی- خارجی به منظور حفظ رقابت در بازار سیاستهای حمایتی چین از تولیدکنندگان داخلی در نهایت در یک بازه زمانی ده ساله منجر به تاسیس سه شرکت بزرگ کاملا داخلی در این کشور شد. این شرکتها در یک طیف شامل یک شرکت تمام دولتی به نام Great Dragon Group، یک شرکت با مالکیت دولتی و مدیریت خصوصی به نام ZTE و یک شرکت موفق کاملا خصوصی به نام Huawei شد.
به گزارش سئو بوی به نقل از مهر، مرور سیاستهای توسعه صنعت تجهیزات مخابراتی در کشور چین نشان می دهد، دولت این کشور نقش کلیدی در هر مرحله از توسعه و بومی سازی این صنعت تا دستیابی به بزرگترین شرکتهای تجهیزات مخابراتی جهان داشته است، که اصلیترین راهبرد آن تمرکز بر حمایت و تقویت شرکتهای کاملا داخلی در چین بوده است. واردکننده ای که به بزرگترین تولیدکننده تبدیل شد بررسی سیاست های توسعه صنعتی در کشورهای توسعه یافته نشان داده است تولید یک حوزه صنعتی توانمند در اغلب موارد نیازمند دخالت و سیاستگذاری دولت درتنظیم اهداف، استفاده از مشوق های مالی دولتی، قانوگذاری و تقویت تولیدکنندگان برای رقابت در بازارهای جهانی است. در این بین الگوی توسعه صنعت تجهیزات مخابراتی چین یکی از موفق ترین الگوهای سیاستگذاری و دخالت دولت جهت ساخت و پشتیبانی از یک صنعت به شمار می آید، که به وسیله آن چین طی ۴ دهه از یک کشور صرفا واردکننده، به بزرگترین تولیدکننده تجهیزات مخابراتی جهان تبدیل شد. سیاست های دولت چین برای رسیدن به این جایگاه در چهار مرحله قابل دسته بندی است، این مراحل شامل: ۱- واردات بدون محدودیت، ۲- تاسیس شرکتهای مشترک با شرکای خارجی، ۳- تمرکز بر راهاندازی و تقویت تولیدکنندگان داخلی وابسته به دولت و ۴- پشتیبانی از تولیدکنندگان داخلی در بخش خصوصی بوده است. جدول زیر به خوبی این روند را در حوزه بومی سازی سوئیچهای دیجتال بعنوان اصلی ترین تجهیز مخابراتی در دو دهه گذشته نشان می دهد.
جدول۱- سهم تولیدات هر بخش از کل سوئیچهای نصب شده در کشور چین (Eric Hawit; ۲۰۰۷)
سال
واردات
شرکت های مشترک داخلی- خارجی
تولیدات داخلی
ظرفیت کل سوئیچهای کشور (میلیون)
۱۹۹۰
۷۱%
۲۳%
< ۵%
۱۲.۳
۱۹۹۲
۵۷%
۳۸%
۶%
۱۹.۲
۱۹۹۴
۵۱%
۳۹%
۱۱%
۴۹.۳
۱۹۹۶
۱۶%
۴۰%- ۵۰%
۲۵% – ۳۰%
۹۲.۹
۱۹۹۸
نزدیک به ۰%
۴۶%
۵۴%
۱۳۸
۲۰۰۰
۰%
۵۷%
۴۳%
۱۷۸
۲۰۰۱
–
۳۸%
۶۲%
۲۵۶
۲۰۰۳
–
۳۰%
۷۰%
۳۵۱
۱- آزادسازی واردات و کاهش تعرفه در آغاز دهه ۸۰ میلادی دولت چین به منظور گسترش زیرساختهای ارتباطی این کشور و همینطور به علت فقدان توانمندی کافی در تولید تجهیزات مخابراتی، دو راهبرد را محور فعالیت های خود قرار داد. دولت چین در این دوره با هدف توسعه خدمات مخابراتی تعرفه واردات تجهیزات مربوطه را کم کرد و به موازات آن با تاسیس اولین شرکت های دولتی کوشش برای ساخت سوئیچ های دیجیتال بومی را شروع کرد. در این مقطع هزینه تمام شده جهت راه اندازی هر پورت سوئیچ دیجیتال با تجهیزات وارداتی نزدیک به ۵۰۰ دلار بود، که با عنایت به تعداد زیاد پورت های مورد نیاز برای توسعه شبکه و نرخ زیاد تبدیل دلار به یوآن، حجم زیادی از منابع ارزی چین را خارج می کرد. ۲- پشتیبانی از تولید شرکت های مشترک (Joint Venture) در این مقطع دولت چین با هدف کاهش هزینه تمام شده تولید تجهیزات و انتقال فناری، سیاست پشتیبانی از تاسیس کسب وکارهای مشترک چینی- خارجی (Joint Venture) را دنبال کرد. شرکت های دولتی چینی بعد از دو دوره مذاکره سه ساله با دو شرکت زیمنس و آلکاتل توانستند دو شرکت مشترک چینی- خارجی تاسیس کنند. سرفصل های اصلی این سیاست شامل کنترل و مالکیت عمده طرف چینی در تمام جوینت ونچرها، تولید بازارهای تضمینی کوتاه مدت توسط دولت و تولید دو جوینت ونچر جداگانه با شرکت های به منظور تولید رقابت در بازار و افزایش بهره وری بود. ۳- حمایت گسترده و هدفمند از شرکت های کاملا داخلی سیاستگذاران صنعتی در چین به خوبی می دانستند که سیاست های پشتیبانی از تاسیس کسب وکارهای مشترک باوجود پر کردن خلاء تولیدی در مواجهه با واردات پرهزینه، همواره با عدم تمایل طرف خارجی به انتقال فناوری و عدم تمایل شریک داخلی به استفاده از آموخته هایش برای رقابت با طرف خارجی همراه می باشد. بنابراین مرحله سوم سیاست های توسعه صنعت تجهیزات مخابراتی چین، با قطع حمایت و محدودسازی شرکتهای مشترک داخلی- خارجی (Joint Venture) شروع شد و با حمایت گسترده از تولیدکنندگان کاملا داخلی ادامه یافت. تولیدکنندگانی که در آن مقطع با استفاده از حمایت های دولتی از بخش تحقیق وتوسعه به توانمندیهای اولیه در تولید نسل های پیشرفته تر تجهیزات مخابراتی رسیده بودند. سرفصلهای اصلی سیاست اعمال شده این مقطع شامل موارد زیر بود: ۱- تامین مالی بخشی از پروژه تحقیق وتوسعه سوئیچهای پیشرفته در دانشگاه ارتش چین توسط شرکت های دولتی حاضر در جوینت ونچرها و سپس استفاده از دستاوردهای بومی به علت سهام مالکیتی طرف چینی ۲- ادغام ۸ شرکت دولتی تولیدکننده سوئیچ های یکسان شامل ۴ شرکت صنایع ارتباطات و پست، ۳ شرکت وزارت صنعت الکترونیک و یک شرکت از ارتش ۳- تخصیص چند ده میلیارد دلار خط اعتباری به شرکتهای داخلی به صورت اعتبار خریداران ۴- حفظ شرکت های جوینت ونچر داخلی- خارجی به منظور حفظ رقابت در بازار سیاستهای حمایتی چین از تولیدکنندگان داخلی در نهایت در یک بازه زمانی ده ساله منجر به تاسیس سه شرکت بزرگ کاملا داخلی در این کشور شد. این شرکتها در یک طیف شامل یک شرکت تمام دولتی به نام Great Dragon Group، یک شرکت با مالکیت دولتی و مدیریت خصوصی به نام ZTE و یک شرکت موفق کاملا خصوصی به نام Huawei شد.
